آن‌ها امکانات دارند، ما استعداد! قرابت‌ها و تفاوت‌های فوتبال ایران و امارات

به گزارش مجله خبری نگار، بازی ایران و امارات، از جمله بازی‌های سنتی فوتبال کشورمان محسوب می‌شود. دو کشوری که تنها یک همسایه ساده برای هم محسوب نمی‌شوند و قرابت‌های زیادی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی دارند. فوتبال هم یکی از این حلقه‌های اتصال میان ایران و امارات به حساب می‌آید که سابقه‌ای ۴۳ ساله دارد. فوتبال در امارات دیر پا گرفت و یکی از عواملی که باعث رشد فوتبال در این کشور شد، حضور بازیکنان و مربیان ایرانی در امارات متحده عربی بود.

یکی از این افراد، حشمت مهاجرانی سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران است که پس از جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین و جدایی‌اش از تیم ملی، راهی امارات شد و کارش را در آنجا آغاز کرد. او در زندگینامه‌اش با قلم خودش در این رابطه نوشته است: «بعد از انقلاب به امارات آمدم و کار خود را با باشگاهی در شارجه به نام الشعب آغاز کردم که این باشگاه حتی زمین تمرین هم نداشت و من تیم را در خیابان تمرین می‌دادم. با این حال تیم ما همراه با تیم الاهلی که حسن روشن و حسن نظری را با خود داشت، به فینال مسابقات راه پیدا کرد. در همان زمان بود که پیشنهاد مربیگری تیم ملی امارات به من داده شد که پس از فسخ قرارداد دان ریوی، مربی سابق تیم ملی انگلیس، من به عنوان سرمربی امارات انتخاب شدم. کار خود را با جوانان ۱۶تا۱۷ ساله آغاز کردم که بلافاصله در همان سال اول قهرمان جوانان غرب آسیا شدیم و بعد‌ها همین تیم، شاید به اضافه یکی، دو بازیکن دیگر به جام جهانی ۱۹۹۰ راه پیدا کرد.»

در طول این چهار دهه، بازیکنان مختلفی در باشگاه‌های اماراتی به میدان رفته‌اند. از روشن که اولین آن‌ها بود و در سال ۱۹۷۸ به الاهلی پیوست گرفته تا بازیکنان دیگری مانند حسین فرکی، ابراهیم قاسمپور، خداداد عزیزی، کریم باقری، رضا عنایتی، علی دایی، آرش برهانی، جواد کاظمیان، فرهاد مجیدی، ایمان مبعلی، رسول خطیبی و.... حالا هم که احمد نوراللهی و مهدی قایدی به عنوان لژیونر‌های ایرانی در تیم‌های اماراتی الوحده و اتحاد کلبا توپ می‌زنند. ضمن اینکه فرهاد مجیدی هم سرمربی تیمی است که قایدی در آن بازی می‌کند. اما نکته‌ای که در این بین وجود دارد، این است که زمانی که فوتبال امارات هنوز حرفه‌ای نشده بود، ما سه بار قهرمان جام ملت‌های آسیا شده بودیم و میزبانی این رقابت‌ها و بازی‌های آسیایی را بر عهده داشتند، اما آن‌ها در ورزش توانستند امکانات خود را افزایش دهند و با ساخت ورزشگاه‌ها، میزبانی دو جام ملت‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۱۹ را بر عهده بگیرند.

حالا سال‌هاست که امارات به یکی از گزینه‌های تیم‌های ایرانی از جمله استقلال و پرسپولیس برای تشکیل اردو تبدیل شده است. با این حال، اماراتی‌ها از لحاظ نیروی انسانی و استعداد همچنان حسرت داشتن بازیکنان ما را دارند و در نبرد‌های رودررو به خصوص در بازی‌های ملی معمولاً بازنده هستند. اتفاقی که امیدواریم امروز هم رخ دهد و تیم ملی فوتبال کشورمان بتواند با دست پر میدان را ترک کند و به غیر از صعود که قطعی شده، به عنوان تیم صدرنشین گروه راهی مرحله بعد شود. هر چند که مسائل فنی همه چیز در فوتبال نیست و باید به امکانات سخت‌افزاری کشور‌هایی نظیر امارات نیز دست پیدا کرد. چرا که ایران لایق بهترین‌هاست.